Leukoarajoza

Otępienie naczyniowe, korowe, podkorowe, czołowo-skroniowe, w chorobie Parkinsona, z ciałami Lewy'ego, pourazowe, po udarze, wielozawałowe, leukoarajoza, choroby metaboliczne, inne.
Tomek
Posty: 851
Rejestracja: środa 09 lis 2011, 22:09

Leukoarajoza

Post autor: Tomek »

"Charakterystyka i obraz kliniczny leukoarajozy"
Mieszko M. Zagrajek, Anna Pokryszko-Dragan
Katedra i Klinika Neurologii Akademii Medycznej we Wrocławiu

Całość pod adresem: http://www.um.viamedica.pl/darmowy_pdf. ... eks_art=51

Leukoarajoza (LA, leukoaraiosis) jest opisowym pojęciem radiologicznym oznaczającym rozlane zmiany w istocie białej
mózgu, zlokalizowane głównie okołokomorowo i wykrywane w badaniach neuroobrazowych (zmiany hipodensyjne w CT
oraz hiperintensywne w sekwencji T2 oraz FLAIR w badaniu MRI). Częstość LA wzrasta z wiekiem, zwłaszcza powyżej 60.
roku życia. Najbardziej prawdopodobnym podłożem LA jest przewlekły proces niedokrwienny. Leukoarajoza może mieć
szerokie spektrum objawów — od drobnego deficytu neurologicznego i łagodnych zaburzeń poznawczych, aż po głęboką
niepełnosprawność i otępienie. Stanowi ona niekorzystny czynnik rokowniczy w aspekcie niepełnosprawności i śmiertelności;
jej obecność wymaga więc uwzględnienia w postępowaniu terapeutycznym.
/.../
Nazwa LA pochodzi od słów greckich: leuko- oznaczającego „biały” oraz araiosis tłumaczonego jako „rozrzedzenie”.
/.../

Czynniki ryzyka
Za główne, kliniczne czynniki ryzyka rozwoju LA uważa się: podeszły wiek, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, choroby serca oraz przebyty w przeszłości udar mózgu. Niektórzy autorzy zaliczają do nich także podwyższone stężenie homocysteiny w surowicy krwi, ale jedynie u mężczyzn. Wykazano, że u nosicieli allelu 4 apolipoproteiny E, zwłaszcza przy współistniejącym nadciśnieniu tętniczym, wyraźnie wzrasta ryzyko uszkodzenia istoty białej (głównie w okolicach podkorowych). Zmiany istoty białej o charakterze LA mogą się również wiązać z mózgową angiopatią amyloidową (CAA, cerebral amyloid
angiopathy) oraz zespołem CADASIL (cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy).

Patogeneza
Silny związek epidemiologiczny między LA a chorobami naczyniowymi ośrodkowego układu nerwowego wskazuje na rolę przewlekłego niedokrwienia mózgu w patogenezie zmian w istocie białej.
/.../
Obserwacje kliniczne, histopatologiczne oraz patofizjologiczne (oparte na badaniach eksperymentalnych) wskazują na przewlekłe niedokrwienie mózgu jako zasadnicze podłoże LA. Obecność zmian typu LA u osób bez cech naczyniopochodnego uszkodzenia mózgu (i nieobciążonych czynnikami ryzyka chorób naczyniowych) mogłaby przemawiać za ich odmiennym patomechanizmem. Na podstawie stwierdzenia analogicznych zmian w istocie białej u chorych z wodogłowiem normotensyjnym (NPH, normal pressure hydrocephalus) oraz przemijającym obrzękiem mózgu sugerowano, że istotną rolę w ich powstawaniu
odgrywają zaburzenia przepuszczalności bariery krew–mózg (np. związane z wiekiem), prowadzące do zwiększonego przechodzenia cząsteczek białkowych, aktywacji astrogleju i śródmiąższowego śródmiąższowego gromadzenia się płynu w istocie białej okołokomorowej.
/.../
Współistnienie naczyniopochodnego uszkodzenia mózgu, jako następstwa zmian w małych naczyniach tętniczych i żylnych, z zaburzeniem przepuszczalności
bariery krew–mózg oraz wzajemne oddziaływanie na siebie tych dwóch procesów wydają się najbardziej przekonującą hipotezą wyjaśniającą patomechanizm LA.

Kliniczne znaczenie leukoarajozy
Obraz kliniczny chorych z LA jest bardzo zróżnicowany. Do najczęściej stwierdzanych objawów należą: deficyt ruchowy, zwłaszcza zaburzenia chodu z częstymi upadkami, pozapiramidowy zespół parkinsonowski, zespół rzekomoopuszkowy, nietrzymanie moczu, zespół rzekomoneurasteniczny lub zaburzenia depresyjne.
Szczególnie interesujący i niejednoznaczny jest związek LA z zaburzeniami funkcji poznawczych. Rozlane uszkodzenie istoty białej mózgu o typie LA, związane z czynnikami ryzyka chorób naczyniowych, uznaje się za istotny element patogenezy otępienia naczyniopochodnego. Jednak LA stwierdza się również u osób bez
cech demencji, z łagodnymi zaburzeniami funkcji poznawczych i dyskretnymi cechami deficytu neurologicznego. W badaniu neuropsychologicznym u chorych z LA dominują objawy czołowe oraz cechy uszkodzenia struktur podkorowych, pod postacią spowolnienia myślenia i czynności ruchowych, osłabienia koncentracji i podzielności uwagi, upośledzenia przyswajania nowych wiadomości i przypominania (pamięć długoterminowa), stępienia afektu oraz znacznego ograniczenia spontaniczności. Ze względu na zaoszczędzenie funkcji korowych nie obserwuje się zaburzeń wyższych funkcji nerwowych, takich jak afazja, agnozja czy
apraksja. Według niektórych autorów stopień nasilenia LA koreluje z zakresem i głębokością zaburzeń poznawczych, zwłaszcza u chorych z ze społem otępiennym. Inni badacze uważają, że zależność ta dotyczy jedynie funkcji poznawczych związanych z czynnością płatów czołowych. Yao i wsp. oraz Ihara i wsp. wykazali, że zaburzenia czynności poznawczych u chorych z LA nie korelują bezpośrednio ze stopniem uszkodzenia istoty białej uwidocznionym za pomocą
CT lub MRI, wiąże się z upośledzeniem mózgowego metabolizmu tlenu oraz zmniejszeniem liczby ośrodkowych receptorów benzodiazepinowych, wykrywanymi w badaniu PET. Współistnienie LA z zespołem otępiennym o etiologii innej niż naczyniopochodna (np. choroba Alzheimera) wpływa na jego przebieg, zwiększając głębokość deficytu poznawczego. W ocenie i prognozowaniu zaburzeń funkcji poznawczych u chorych z LA należy uwzględnić rozległość oraz lokalizację współistniejącego zaniku mózgu. Szczególne znaczenie przypisywane jest zanikowi ciała modzelowatego, traktowanemu jako wskaźnik ciężkości uszkodzenia
istoty białej z towarzyszącą utratą aksonów.
Leukoarajoza stanowi niezależny czynnik zwiększający chorobowość oraz umieralność u osób obciążonych innymi czynnikami ryzyka chorób naczyniowych. Obecność LA znamiennie zwiększa ryzyko wystąpienia udaru mózgu (zwłaszcza o charakterze lakunarnym) i zawału serca, a także zgonu w ich przebiegu. Wiąże się również z częstszym występowaniem powikłań udaru mózgu, takich jak: infekcje w ostrym okresie udaru (zapalenie płuc), padaczka poudarowa oraz urazy związane z upadkami (następstwo deficytu ruchowego). Leukoarajozę uznaje się także za czynnik ryzyka spontanicznych krwawień śródczaszkowych (niespowodowanych obecnością tętniaków ani malformacji tętniczo-żylnych), zwłaszcza będących powikłaniem leczenia antykoagulacyjnego u chorych po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu (badania SPIRIT, ESPIRIT). Z tego względu należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu doustnych antykoagulantów jako wtórnej profilaktyki udaru u pacjentów ze stwierdzoną LA.
maria
Posty: 6
Rejestracja: poniedziałek 07 sty 2013, 21:21

Re: Leukoarajoza

Post autor: maria »

TOMEK nie wiem czy pamietasz,jak pisałam o swojej mamie.Leukoarajoza miala napisaną wTK.
Tomek
Posty: 851
Rejestracja: środa 09 lis 2011, 22:09

Re: Leukoarajoza

Post autor: Tomek »

To teraz Mario już trochę bardziej będziesz mogła zrozumieć chorobę swojej mamy. Samo hasło leukoarajoza w wypisie przeważnie mało mówi opiekunom, bo nie jest to tak powszechny przypadek jak choroba Alzheimera czy Parkinsona.
wigi
Posty: 1051
Rejestracja: czwartek 10 lis 2011, 19:21

Re: Leukoarajoza

Post autor: wigi »

Tomek pisze: Samo hasło leukoarajoza w wypisie przeważnie mało mówi opiekunom, bo nie jest to tak powszechny przypadek jak choroba Alzheimera czy Parkinsona.
Jedno nie wyklucza drugiego. Można mieć i chorobę Alzheimera i leukoarajozę. Moja Mama tak ma.
Tomek
Posty: 851
Rejestracja: środa 09 lis 2011, 22:09

Re: Leukoarajoza

Post autor: Tomek »

Tak też Wigi jest napisane w tej publikacji. Fragment mówiący o możliwości współistnienia leukoarajozy z innym zespołem otępiennym zamieściłem w pierwszej wypowiedzi:
Tomek pisze:Współistnienie LA z zespołem otępiennym o etiologii innej niż naczyniopochodna (np. choroba Alzheimera) wpływa na jego przebieg, zwiększając głębokość deficytu poznawczego. W ocenie i prognozowaniu zaburzeń funkcji poznawczych u chorych z LA należy uwzględnić rozległość oraz lokalizację współistniejącego zaniku mózgu.
W publikacji można przeczytać także:

"W odniesieniu do LA, stwierdzanej u chorych ze schorzeniami neurodegeneracyjnymi (m.in. otępieniem alzheimerowskim), wysunięto hipotezę zwyrodnienia Wallera wtórnego do ubytku neuronów kory mózgowej. Przeciwko tej koncepcji przemawia jednak brak zmian histopatologicznych i wskaźników biochemicznych zwyrodnienia Wallera w zmienionych obszarach istoty białej oraz częsta rozbieżność nasilenia zmian w sąsiadujących obszarach istoty białej i szarej. Inni autorzy wiążą występowanie LA u pacjentów z chorobą Alzheimera z angiopatią amyloidową lub wcześniej wspomnianą dysfunkcją bariery krew–mózg. Współistnienie naczyniopochodnego uszkodzenia mózgu, jako następstwa zmian w małych naczyniach tętniczych i żylnych, z zaburzeniem przepuszczalności bariery krew–mózg oraz wzajemne oddziaływanie na siebie tych dwóch procesów wydają się najbardziej przekonującą hipotezą wyjaśniającą patomechanizm LA."

Nie wiem jak lekarzom udaje się dobrać leki w takich przypadkach ale z tego co widzę są to zmiany w układzie nerwowym, dla których bardzo ciężko dopasować leczenie....
wigi
Posty: 1051
Rejestracja: czwartek 10 lis 2011, 19:21

Re: Leukoarajoza

Post autor: wigi »

Tomek pisze: Nie wiem jak lekarzom udaje się dobrać leki w takich przypadkach ale z tego co widzę są to zmiany w układzie nerwowym, dla których bardzo ciężko dopasować leczenie....
Z tym to różnie bywa. Moja Mama np. bierze tylko Exelon (plastry) + leki na serce. Jest spokojna, pogodna, często się uśmiecha, czy nawet głośno śmieje...
U innych chorych może być inaczej... Reguły nie ma...
tanganika
Posty: 91
Rejestracja: czwartek 14 lis 2013, 21:46

Re: Leukoarajoza

Post autor: tanganika »

Witam Państwa
Odebrałam wynik MRI głowy mamy. W opisie zdiagnozowano leukoajarozę. Mama ma już wcześniej zdiagnozowaną chorobę Alzheimera (2009), czy to może oznaczać, że mama może dostać udaru z powodu leukoajarozy i że ta choroba będzie dominująca? Proszę o przybliżenie mi możliwych skutków zdrowotnych w prosty sposób. Pozdrawiam
wigi
Posty: 1051
Rejestracja: czwartek 10 lis 2011, 19:21

Re: Leukoarajoza

Post autor: wigi »

Tanganika, nikt Ci na te pytania nie odpowie. Tu nie ma reguły.
Jeśli Mama będzie miała ciśnienie krwi niskie - w normie - to raczej udaru nie musisz się obawiać...
tanganika
Posty: 91
Rejestracja: czwartek 14 lis 2013, 21:46

Re: Leukoarajoza

Post autor: tanganika »

Dziękuję Wigi. Tak właśnie, mama ma ciśnienie w normie, cholesterol też. Jakiś rok temu było podejrzenie niedotlenia mięśnia sercowego, ale wyniki nie były jednoznaczne, i lekarze nie doszli w tej sprawie do porozumienia. Jedynie co mamie dolega to okresowa niestrawność związana z usunięciem woreczka żółciowego. Pozdrawiam
ODPOWIEDZ